ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

 ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

Στις 19 και 20 Ιανουαρίου παγματοποιήθηκε  το 14 συνέδριο Εργαζομένων στο Φάρμακο κατά το οποίο εκλέχτηκε νέο ΔΣ, Εκτελεστική Επιτροπή και αντιπρόσωποι για το Συνέδριο της ΓΣΕΕ.
Η «Προοδευτική Κίνηση Φαρμάκου», στηρίζεται από το ΠΑΜΕ, έλαβε τις 14 από τις 15 έδρες στο ΔΣ της Ομοσπονδίας, ενώ εξέλεξε 3 αντιπροσώπους για το Συνέδριο της ΓΣΕΕ, από 2.

Μετά από διεξοδική συζήτηση για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους του κλάδου, αλλά και συνολικά την εργατική τάξη, στη βάση της εισήγησης της απερχόμενης Διοίκησης, το Συνέδριο κατέληξε στις εξής αποφάσεις:
«Α. Για να διαμορφώσουμε, εμείς οι εργαζόμενοι, τη στάση μας απέναντι στα αφηγήματα της εργοδοσίας και των κομμάτων της, απέναντι στην προπαγάνδα της κυβέρνησης, ο μόνος ασφαλής τρόπος είναι να ακουμπήσουμε στην πείρα μας, στις σύγχρονες ανάγκες μας και στη δυνατότητα ικανοποίησής τους στη βάση των προϋποθέσεων που η δική μας δουλειά έχει δημιουργήσει μέχρι σήμερα, δηλαδή την αύξηση του παραγόμενου πλούτου, την τεχνολογική και επιστημονική πρόοδο. Είναι μονόδρομος για εμάς τους εργαζόμενους και επιτακτική ανάγκη η αντιπαράθεση με τη λογική της εργοδοσίας και του πολιτικού της προσωπικού, η οργάνωση της πάλης σε όλα τα επίπεδα με σύνθημα "Μπροστά οι δικές μας ανάγκες" και η αποδυνάμωση των εκφραστών των εργοδοτικών συμφερόντων σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο.

Β. Οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση ντόπια ή ξένη, για να έχει κέρδος, για να γίνει πιο ανταγωνιστική, απαιτεί ακόμα πιο φτηνούς εργαζόμενους. Η ανάπτυξη για τους φαρμακοβιομήχανους και όλους τους επιχειρηματίες του φαρμάκου "πατάει"» πάνω στα αντεργατικά μέτρα, στις απολύσεις, στις μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων. Τα συμφέροντά τους έρχονται σε ευθεία αντιπαράθεση με τις ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζομένων. Επομένως, ο δικός μας δρόμος δεν είναι ο συμβιβασμός με τη μιζέρια και τις μειωμένες απαιτήσεις. Είναι η συσπείρωση στα σωματεία μας, η οργάνωσή μας σε κάθε χώρο δουλειάς, η ενότητα με κριτήριο τα δικά μας συμφέροντα, σε αντιπαράθεση με την εργοδοσία. Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να πετάξουμε στην άκρη τους διάφορους "προστάτες" και "εκπροσώπους" των εργαζόμενων που παίζουν το παιχνίδι της εργοδοσίας. Να βάλουμε εμπόδια στους κυβερνητικούς και εργοδοτικούς σχεδιασμούς. Να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη δουλειά, κόντρα στις απολύσεις. Να υπερασπιστούμε τη συλλογική μας σύμβαση και με ενιαίο αγώνα να διεκδικήσουμε την υπογραφή της για όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο, κόντρα στις ατομικές συμβάσεις και στις επιχειρησιακές με μειώσεις. Να διεκδικήσουμε ανάκτηση των απωλειών μας παντού. Να υπερασπιστούμε τα στοιχειώδη δικαιώματά μας, τις παροχές και τις συντάξεις σε κύρια και επικουρική ασφάλιση με κοινή πάλη για καθολική δημόσια και δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση. Να διεκδικήσουμε αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους χωρίς καμιά προϋπόθεση. Να σταματήσει κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στο Φάρμακο και στην Υγεία.

Γ. Για την καπιταλιστική ανάπτυξη, καλούνται οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους να κάνουν θυσίες και "εκπτώσεις" στην Υγεία τους, στα φάρμακά τους, ενώ στη σημερινή εποχή η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας επιτρέπουν την πλήρη ικανοποίηση των αναγκών τους σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και μάλιστα δωρεάν.
Αυτό που έχουμε ανάγκη, σήμερα, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, όλα τα λαϊκά στρώματα είναι:
• Ενιαίο, καθολικό, σύγχρονο και αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση. Ένα σύστημα που θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό και θα παρέχει όλες τις υπηρεσίες σε όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία και στο Φάρμακο, ενιαίος κρατικός φορέας για την έρευνα, την παραγωγή, τη διακίνηση και την εισαγωγή όσων φαρμάκων χρειάζονται.
• Κοινωνικοποίηση όλων των ιδιωτικών μονάδων Υγείας, της βιομηχανίας φαρμάκων, ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και αναλώσιμου υλικού.

Δ. Η ψήφιση του απεργοκτόνου νόμου, το Γενάρη του 2018, ήρθε για να βάλει εμπόδια στο δικαίωμα της Απεργίας, πρώτα και κύρια, μέσα στους χώρους δουλειάς, εκεί που εκφράζεται και υλοποιείται όλη η εκμετάλλευση και το αντεργατικό οπλοστάσιο. Παίρνουν κατασταλτικά μέτρα για να θωρακίσουν τους μηχανισμούς τους και να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους. Η Ομοσπονδία μας, όπως και όλες οι ταξικές εργατικές οργανώσεις, το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, είναι οι άμεσοι στόχοι αυτών των μέτρων καταστολής, γιατί τους ενοχλούμε, μπαίνουμε εμπόδιο στους σχεδιασμούς τους. Δηλώνουμε, όμως, προς πάσα κατεύθυνση ότι θα συνεχίσουμε σε αυτόν το δρόμο, γιατί μόνο αυτός ο δρόμος υπηρετεί τη ζωή μας, το μέλλον των παιδιών μας και των οικογενειών μας.
Ε. Το ΝΑΤΟ, η ΕΕ είναι μηχανισμοί που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση εμπλέκει ολοένα και πιο βαθιά τη χώρα μας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και βάζει το λαό σε μεγάλους κινδύνους. Αποδεικνύεται ο καλύτερος προωθητής των συμφερόντων του κεφαλαίου, τόσο του εγχώριου όσο και του διεθνούς. Οι εργάτες,όμως, σε κάθε χώρα δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Έχουμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες αγωνίες, ονειρευόμαστε έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς φτώχεια και πολέμους. Έναν κόσμο που ο κάθε λαός, οι εργαζόμενοι, θα διαφεντεύουν τον πλούτο που παράγουν για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους.

Στ. Η μάχη απέναντι στους μηχανισμούς του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, από το πρωτοβάθμιο σωματείο μέχρι τη ΓΣΕΕ, είναι μάχη ζωτικής σημασίας για το εργατικό κίνημα. Αφορά τη γραμμή και τον προσανατολισμό του. Όσο πιο γρήγορα απαλλαγούν οι εργαζόμενοι από την επίδραση των εργατοπατέρων και των μηχανισμών τους, τόσο πιο γρήγορα θα ανέβει η αποτελεσματικότητα του αγώνα μας. Η αναγκαία ανασύνταξη του εργατικού κινήματος προϋποθέτει την απόσπαση δυνάμεων από τη γραμμή του συμβιβασμού, από τη γραμμή της προσαρμογής και της μοιρολατρίας. Θέλουμε τους εργάτες πρωταγωνιστές, να καθορίζουν αυτοί τη μοίρα τους, να παίρνουν οι ίδιοι τις αποφάσεις, να χαράσσουν τον προσανατολισμό του αγώνα βάζοντας μπροστά τις δικές τους ανάγκες. Θα συνεχίσουμε την προσπάθεια για να οικοδομήσουμε ένα εργατικό κίνημα που αγωνίζεται για να προστατεύσει τα δικαιώματα και τη ζωή των εργαζόμενων και να ανατρέψει συνολικά την καπιταλιστική βαρβαρότητα, να ανοίξει δρόμους για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.
Το πρόγραμμα δράσης που προκύπτει από τα παραπάνω, για το επόμενο τρίχρονο, αντικειμενικά περιλαμβάνει την ανάπτυξη και κλιμάκωση της πάλης μας με κάθε μορφή (απεργιακή κ.ά.) όπου θα αποφασίζει η Διοίκηση και οι εργαζόμενοι, σε όλα τα βασικά προβλήματα, που θα παραμείνουν το ίδιο οξυμένα, σε απόσταση από την ικανοποίηση των αυξημένων αναγκών μας:
1. Το ζήτημα της κλαδικής ΣΣΕ, των όρων εργασίας, της ΕΓΣΣΕ ως βάση για όλους τους εργαζόμενους είναι κύριο και διαρκές μέτωπο πάλης. Συνεχίζουμε στην ίδια γραμμή και στηριζόμενοι στη δουλειά και την πείρα του προηγούμενου διαστήματος, θα παλέψουμε για την ανάπτυξη αγώνων στην ενιαία κατεύθυνση της υπογραφής της κλαδικής ΣΣΕ σε όλα τα μεγάλα εργοστάσια και επιχειρήσεις του κλάδου.

2. Υπεράσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης. Διεκδίκηση δημόσιας και δωρεάν καθολικής Ασφάλισης. Δυναμώνουμε τον αγώνα για την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, για την ανάκτηση των απωλειών σε συντάξεις - παροχές κύριας και επικουρικής ασφάλισης, για την ανατροπή του καθεστώτος των επαγγελματικών ταμείων.
3. Η επαναφορά των ΒΑΕ στον κλάδο. Εδώ πρέπει να σχεδιάσουμε καλύτερα τη δράση και την παρέμβασή μας, την οργάνωση της συγκεκριμένης διεκδίκησης κατ' αρχάς στα μεγάλα εργοστάσια του κλάδου. Πρόκειται για ένα σοβαρό μέτωπο πάλης που δεν εγκαταλείπουμε, ωστόσο απαιτείται η πιο σταθερή, συγκροτημένη και οργανωμένη διεκδίκησή του, που ως τώρα δεν έχουμε καταφέρει να πετύχουμε.
4. Υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά απέναντι στην επιθετικότητα της εργοδοσίας και των απολύσεων που σχεδιάζει στη βάση των επιχειρηματικών αναδιαρθρώσεων. Στήριξη και ενεργοποίηση στην πάλη των συναδέλφων που αντιμετωπίζουν την απόλυση.
5. Συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά στη γραμμή που παλεύουμε απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Για τη στάση που πρέπει να διαμορφώσουν οι εργαζόμενοι, για την υπεράσπιση των δικών τους συμφερόντων απέναντι στους δολοφονικούς σχεδιασμούς των κεφαλαιοκρατών.
6. Επεξεργασία και επικαιροποίηση πλαισίου πάλης και αιτημάτων για τη νεολαία και τις Σχολές Μαθητείας, από τα σωματεία μας πανελλαδικά.
7. Μαζικοποίηση των συνδικάτων μας - Ενίσχυση της Ομοσπονδίας μας με νέα συνδικάτα (ήδη από τη συζήτηση προκύπτει η ανάγκη και η δυνατότητα για δημιουργία σωματείου στη "ΦΑΡΜΑΤΕΝ") - Καλή και συγκροτημένη οργανωτική και οικονομική λειτουργία των σωματείων μας.
Βασισμένοι στη δουλειά, την πείρα και το δίκιο της τάξης μας, προχωράμε με την πεποίθηση ότι μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στις απαιτήσεις και τη συνθετότητα της πάλης το επόμενο διάστημα. Να συμβάλουμε στην προώθηση της μόνης ασφαλούς προοπτικής που έχουμε όλοι οι εργαζόμενοι να απαλλαγούμε τελικά από τους εκμεταλλευτές του μόχθου μας».

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ 14Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΕΦΣΕΕ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ 14^Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΕΦΣΕΕ

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Το 14^ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας μας που θα πραγματοποιηθεί στις 19-20 Γενάρη αποτελεί κορυφαίο γεγονός για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου. Για την ισχυροποίηση των σωματείων μας, την οργάνωση των συναδέλφων μας σε κάθε χώρο δουλειάς, την ενίσχυση της ταξικής γραμμής πάλης. Για να γίνει το κίνημά μας πιο δυνατό απέναντι στη μεγαλοεργοδοσία και τις κυβερνήσεις της, την ΕΕ, και να βάλουμε τη δική μας προοπτική της ρήξης και της ανατροπής του βάρβαρου συστήματος τους.

Για να πάρουν απάντηση:

·        Η κυβέρνηση που θέλει να μας πείσει να ξεχάσουμε όσα μας έχει αρπάξει μέχρι σήμερα με τους αντεργατικούς νόμους και να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα που θα πετάνε οι κεφαλαιοκράτες, όταν το επιτρέπει η ανάκαμψη της οικονομίας τους, να περιμένουμε ότι με αυτό τον τρόπο θα βελτιώνεται η ζωή μας.

·        Οι εργοδότες του κλάδου που απολύουν, αυξάνουν την εντατικοποίηση,  προωθούν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, διευρύνουν την  εργολαβική εργασία και μας προτείνουν μια κλαδική ΣΣΕ - καρικατούρα με «κάτι παραπάνω» από τον κατώτερο νομοθετημένο μισθό και με πετσόκομμα θεσμικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων.

·        Οι διασπαστές του κλάδου που μαζί με κυβέρνηση – εργοδοσία μετέτρεψαν το επικουρικό ταμείο σε επαγγελματικό, πετσοκόβοντας συντάξεις, εφάπαξ και παροχές.

Οι μάχες που έδωσε η Ομοσπονδίας μας όλο το προηγούμενο διάστημα για όλους τους συναδέλφους στον κλάδο αλλά και για το σύνολο των εργαζόμενων και του λαού, συντονισμένη και με άλλα ταξικά συνδικάτα, με μέτωπο απέναντι σε εργοδοσία – κυβέρνηση και αντιπαράθεση με τις συνδικαλιστικές δυνάμεις του συμβιβασμού, της ενσωμάτωσης και της συνδιαχείρισης αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη.

Το Συνέδριό μας πρέπει να αξιοποιήσει και να διευρύνει αυτή την πείρα, ώστε να δημιουργήσουμε καλύτερες προϋποθέσεις για το μακρύ και δύσκολο δρόμο του αγώνα που έχουμε μπροστά. Για την οργάνωση της πάλης με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.

Αγωνιζόμαστε:

·        Για την υπογραφή της κλαδικής ΣΣΕ με βάση το σχέδιο της Ομοσπονδίας μας.  Επαναφορά της ΕΓΣΣΕ, κανένας εργαζόμενος κάτω από 751€.

·        Ενάντια στην εργοδοτική επίθεση (απολύσεις, εργασιακές ανατροπές - ατομικές συμβάσεις).

·        Για την κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Κατοχύρωση των κατακτημένων ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και παροχών μας, απαιτώντας από το κράτος και τους εργοδότες. Να πάψει να είναι το ταμείο μας ιδιωτικό - επαγγελματικό, να μη χαθεί ο κοινωνικός χαρακτήρας της ασφάλισης. Να προστατευθεί η υγεία και η ασφάλεια στους χώρους δουλειάς. Να ανακληθεί η απόφαση που βγάζει τον κλάδο από τα ΒΑΕ. Να διευρυνθούν τα ΒΑΕ.

·        Για δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους χωρίς καμία προϋπόθεση. Καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα σε υγεία και φάρμακο.

·        Για να καταργηθούν τα φορολογικά χαράτσια. Να μη βγει κανένα λαϊκό σπίτι στο σφυρί.

·        Για μέτρα αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας.

·        Ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Συνέντευξη με την Γιώτα Ταβουλάρη

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

Με την πείρα σημαντικών μαχών προχωρά για την ενίσχυση της οργάνωσης και των αγώνων

Το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, 19 και 20 Γενάρη, πραγματοποιείται στην Αθήνα το 14ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ). Εκλεγμένοι αντιπρόσωποι από κλαδικά και επιχειρησιακά συνδικάτα - μέλη της Ομοσπονδίας από όλη τη χώρα θα συζητήσουν για την πείρα από τις μάχες του προηγούμενου διαστήματος και για τους αγωνιστικούς στόχους για τη συνέχεια, σε έναν κλάδο που επιβεβαιώνει στην πράξη ότι η ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών πηγαίνει «πακέτο» με την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Μπροστά στο συνέδριο της ΟΕΦΣΕΕ, συζητήσαμε  με την πρόεδρό της, Γιώτα Ταβουλάρη.

-- Η φαρμακοβιομηχανία καταγράφει σταθερά ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, ενίσχυση εξαγωγών κ.τ.λ. Πώς μεταφράζονται όλα αυτά στη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων του κλάδου;

-- Είναι γεγονός ότι το Φάρμακο αποτελεί για τους καπιταλιστές ένα από τα ακριβότερα και πιο κερδοφόρα εμπορεύματα. Η φαρμακοβιομηχανία «καλπάζει» σε παραγωγή και κερδοφορία, ενώ σκάνδαλα εκατομμυρίων τροφοδοτούνται, παγκόσμια, από φαρμακευτικούς κολοσσούς.

Οσον αφορά, όμως, στα δικαιώματα και τους μισθούς των εργαζομένων, στις εργασιακές σχέσεις γενικότερα, το σύνολο των εργοδοτών του κλάδου ενιαία στοχεύει στη διαμόρφωση συνθηκών που εξασφαλίζουν την αύξηση της εκμετάλλευσης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρότασή τους για την κλαδική Συλλογική Σύμβαση: Προτείνουν κλαδική ΣΣΕ με «κάτι παραπάνω» από τον κατώτατο νομοθετημένο μισθό, με ταυτόχρονο πετσόκομμα θεσμικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Είναι προφανές ότι επιδιώκουν τη μείωση του μέσου μισθού των εργαζομένων στον κλάδο, τη διάλυση των συγκροτημένων συλλογικών δικαιωμάτων και της συλλογικής προστασίας των εργαζομένων. Προωθούν την ατομική και σε ορισμένες περιπτώσεις την επιχειρησιακή Σύμβαση, ενώ την κλαδική Σύμβαση τη θέλουν «κομμένη και ραμμένη» στα μέτρα της επιχειρηματικότητας, της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητάς τους. Είναι αυτός ο τύπος των Συλλογικών Συμβάσεων που προωθούν η κυβέρνηση αλλά και όλοι οι υποστηρικτές της καπιταλιστικής οικονομίας και ανάπτυξης. Γι' αυτόν το σκοπό, άλλωστε, βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία και συνεννόηση μεταξύ τους.

Ταυτόχρονα, αξιοποιούν το ήδη διαμορφωμένο αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο, με διευθέτηση του χρόνου εργασίας, διεύρυνση της εργολαβικής εργασίας και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, εντατικοποιούν τη δουλειά. Αναδιαρθρώνουν τις επιχειρήσεις τους, για να γίνουν πιο ανταγωνιστικές και κερδοφόρες, με μόνιμη επωδό τις απολύσεις εργαζομένων, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τη δραματική συρρίκνωση των ιατρικών επισκεπτών, που συνεχίζεται, αφού αλλάζει και ο τρόπος προώθησης των φαρμάκων προς όφελος της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας.

Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι η ανάπτυξη για τους φαρμακοβιομήχανους και όλους τους επιχειρηματίες του Φαρμάκου βασίζεται στα αντεργατικά μέτρα, στις απολύσεις, στις μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων. Τα συμφέροντά τους συγκρούονται μετωπικά με τις ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Την επιχειρηματική δραστηριότητα στο Φάρμακο, όμως, πρέπει να τη δούμε και από τη σκοπιά των εργατικών - λαϊκών αναγκών. Οι ανάγκες αυτές βρίσκονται ανάμεσα στις «συμπληγάδες» του ανταγωνισμού των φαρμακευτικών επιχειρήσεων για το ποιος θα διεκδικήσει το μεγαλύτερο κομμάτι από την «πίτα» του 1,5 τρισ. δολαρίων της παγκόσμιας φαρμακευτικής δαπάνης και του στόχου όλων των αστικών κυβερνήσεων για μείωση της κρατικής και ασφαλιστικής δαπάνης. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ασθενείς στην Ελλάδα πληρώνουν τα τελευταία χρόνια 55% επιπλέον από την τσέπη τους για τα αναγκαία φάρμακα, ενώ η δημόσια δαπάνη έχει μειωθεί κατά 45%.

Κριτήριο των φαρμακοβιομηχανιών για το πόσα και ποια φάρμακα θα παραχθούν και θα διακινηθούν, πού θα κατευθυνθεί η έρευνα, είναι η αύξηση της κερδοφορίας τους και όχι οι λαϊκές ανάγκες. Οσο, λοιπόν, η κυβέρνηση προπαγανδίζει «δίκαιες τιμές» και «ισότιμη πρόσβαση», οι ασθενείς βλέπουν νοσοκομεία να μένουν χωρίς φάρμακα, φάρμακα να αποσύρονται επειδή δεν παίρνουν «ικανοποιητικές» τιμές.

Επομένως, οι εργαζόμενοι του κλάδου και συνολικά ο λαός πρέπει να προτάξουν τις δικές τους ανάγκες και να οργανώσουν την πάλη τους για το δικαίωμα στη δουλειά, κόντρα στις απολύσεις, για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης. Για τα στοιχειώδη δικαιώματα, τις παροχές και τις συντάξεις σε κύρια και επικουρική ασφάλιση, για καθολική, δημόσια και δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση. Για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, χωρίς καμιά προϋπόθεση. Για να σταματήσει κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στο Φάρμακο και την Υγεία.

Να μπουν νέες δυνάμεις στη μάχη για τα δικαιώματα των εργαζομένων

-- Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ποια είναι τα βήματα που μετρά η Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Φάρμακο στα χρόνια από το προηγούμενο συνέδριό της και ποιοι είναι οι στόχοι που μπαίνουν για τη συνέχεια;

-- Το προηγούμενο διάστημα δώσαμε μάχη να ισχυροποιηθεί μέσα από τους αγώνες η γραμμή πάλης της Ομοσπονδίας μας, η γραμμή του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, του ΠΑΜΕ.

Παλέψαμε για την κλαδική ΣΣΕ, όπως και για την Εθνική Γενική ΣΣΕ, με πολύ σημαντική την πρωτοβουλία να συνυπογράψουμε με άλλες 530 συνδικαλιστικές οργανώσεις σχέδιο νόμου που αφορά τη νομοθετική αποκατάσταση του κατώτερου μισθού, των Συλλογικών Συμβάσεων. Η πρωτοβουλία αυτή βοήθησε στο συντονισμό του αγώνα ανάμεσα σε κλάδους, στο να κατανοηθεί καλύτερα ότι τα προβλήματα που βιώνουμε όλοι οι εργαζόμενοι έχουν ίδιες αιτίες. Ταυτόχρονα, ξεσκέπασε την κυβερνητική δημαγωγία καθώς και τα άλλα αστικά κόμματα που αναγκάστηκαν, με την επιμονή του ΚΚΕ, να συζητήσουν το σχέδιο στη Βουλή και, τελικά, να το απορρίψουν.

Παλέψαμε για την υπεράσπιση του κοινωνικού και δημόσιου χαρακτήρα της Ασφάλισης, κόντρα στη μετατροπή του επικουρικού ταμείου σε επαγγελματικό και τις αρνητικές επιπτώσεις της σε συνταξιούχους και εργαζόμενους.

Παλέψαμε ενάντια στο χτύπημα του δικαιώματος της απεργίας.

Βρεθήκαμε απέναντι στην εργοδοσία, ενάντια σε απολύσεις και άλλες αντεργατικές εξελίξεις - εργοδοτικές επιθέσεις μέσα στους χώρους δουλειάς, όπως η διάλυση του ωραρίου, η απληρωσιά κ.ά.

Παρεμβήκαμε ενάντια σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς. Εκδηλώσαμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας σε εργατικές - λαϊκές οικογένειες στις περιοχές που χτυπήθηκαν από πλημμύρες και φωτιές, ανάμεσά τους και συνάδελφοί μας.

Επιδιώξαμε και πετύχαμε σε μεγάλο βαθμό να ενημερώνονται τα σωματεία μας για όλες τις εξελίξεις, να αναδεικνύονται η θετική πείρα των αγώνων αλλά και οι αδυναμίες, να αποκαλύπτεται ο χαρακτήρας των αντεργατικών ρυθμίσεων.

Ο απολογισμός της δράσης μας είναι θετικός, σε μια περίοδο που είχαμε να αντιμετωπίσουμε όχι μόνο το «μαστίγιο και το καρότο» της μεγαλοεργοδοσίας και των κυβερνήσεων, τα ιδεολογήματά τους, αλλά και την υπονομευτική δράση του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, που με κάθε τρόπο βάζει εμπόδια στους αγώνες μας, εμπόδια στο να εκφραστεί ένα γενικευμένο κίνημα αντίστασης απέναντι στην αντεργατική πολιτική, στη γραμμή του κεφαλαίου.

Για τη συνέχεια, στοχεύουμε στην ανάπτυξη αγώνων στην ενιαία κατεύθυνση της υπογραφής της κλαδικής ΣΣΕ σε όλα τα μεγάλα εργοστάσια και επιχειρήσεις του κλάδου. Στην ενίσχυση του αγώνα για την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, για την ανάκτηση των απωλειών σε συντάξεις - παροχές κύριας και επικουρικής ασφάλισης, για την ανατροπή του καθεστώτος των επαγγελματικών ταμείων. Για την επαναφορά των ΒΑΕ στον κλάδο. Για τη στήριξη και ενεργοποίηση στην πάλη των συναδέλφων που αντιμετωπίζουν την απόλυση.

Ξεχωρίζουμε το στόχο για βελτίωση του βαθμού οργάνωσης των εργαζομένων του κλάδου, με τη μαζικοποίηση των σωματείων μας και τη δημιουργία νέων, με την προσέγγιση και οργάνωση των νέων συναδέλφων μας, φοιτητών, σπουδαστών, μαθητευόμενων.

Παράλληλα, δουλεύουμε για τη βελτίωση της συμβολής μας στη διεθνιστική δράση και αλληλεγγύη, μέσα από το ΠΑΜΕ και την ΠΣΟ. Συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά στη γραμμή που παλεύουμε απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Για τη στάση που πρέπει να διαμορφώσουν οι εργαζόμενοι, για την υπεράσπιση των δικών τους συμφερόντων απέναντι στους δολοφονικούς σχεδιασμούς των κεφαλαιοκρατών.

«Λαγοί» στην προώθηση της επαγγελματικής ασφάλισης οι εργατοπατέρες στον κλάδο

-- Καθώς και σε επίπεδο ΓΣΕΕ βλέπουμε τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό να πρωτοστατεί σήμερα μαζί με την εργοδοσία για το λεγόμενο «Εθνικό Επαγγελματικό Ταμείο», ποια είναι η πείρα από τη δράση των ίδιων δυνάμεων στον κλάδο του Φαρμάκου και το ρόλο τους στο ζήτημα της επαγγελματικής ασφάλισης;

-- Στον κλάδο μας αυτές οι δυνάμεις κάνουν τη βρώμικη δουλειά τους μέσα από την πιο βαθιά διάσπαση του κλάδου με άλλες δύο ομοσπονδίες, αλλά και στο πρωτοβάθμιο επίπεδο, με επικαλυπτόμενα κλαδικά σωματεία. Στα μέτωπα πάλης του κλάδου, καταλήγουν να συντάσσονται με τις απαιτήσεις της εργοδοσίας, με την αδιέξοδη λογική του «μικρότερου κακού» και της ταύτισης των εργατικών και εργοδοτικών συμφερόντων.

Εχουν λειτουργήσει ως «λαγοί» στο ζήτημα της επαγγελματικής ασφάλισης, μετατρέποντας, μαζί με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις, τα ΤΕΑΥΦΕ / ΤΑΥΦΕ σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) και διοικώντας τα επαγγελματικά αυτά ταμεία.

Η μετατροπή του επικουρικού ταμείου (ΤΕΑΥΦΕ - ΝΠΔΔ) σε επαγγελματικό - ΝΠΙΔ και στον κλάδο σύνταξης και στον κλάδο πρόνοιας ήταν αποτέλεσμα της εφαρμογής του αντιασφαλιστικού νόμου του 2ου μνημονίου και επιδείνωσε την κατάσταση των εργαζομένων - ασφαλισμένων και των συνταξιούχων, όπως συνέβη, άλλωστε, με όλους τους αντιασφαλιστικούς νόμους και την εφαρμογή τους.

Η επαγγελματική ασφάλιση, τα δήθεν «αυτόνομα» και «αυτοδιαχειριζόμενα» ταμεία - ΝΠΙΔ, αποτελούν στρατηγική επιλογή του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ. Είναι ο περιβόητος «δεύτερος πυλώνας», που εκφράζεται και από το νόμο Κατρούγκαλου και από τις θέσεις της ΝΔ για το Ασφαλιστικό! Μέσα από αυτήν τη διαδικασία επιδιώκεται το καίριο χτύπημα στον κοινωνικό και δημόσιο χαρακτήρα της Ασφάλισης, για την απαλλαγή των κεφαλαιοκρατών και του κράτους τους από αυτήν την «υποχρέωση» προς τους εργαζόμενους.

Τα αποτελέσματα, όπως φάνηκαν χαρακτηριστικά και στον κλάδο μας, είναι ήδη γνωστά:

- Η σύνταξη σταδιακά μετατρέπεται σε επίδομα ελεημοσύνης, όπως άλλωστε προβλέπει η πρώτη αναλογιστική μελέτη του 2012, στην οποία στηρίχτηκε η μετατροπή του επικουρικού ταμείου σε επαγγελματικό - ΝΠΙΔ, με τη μέση σύνταξη να πέφτει στα 140 ευρώ.

- Η συνολική μείωση στις συντάξεις από το 2013, υπολογισμένη μέχρι και το 2020, φτάνει περίπου στο 80%.

- Ο κλάδος πρόνοιας καταβάλλει το εφάπαξ με την προβλεπόμενη από το σχετικό νόμο μείωση, της τάξης του 64%, χωρίς να αποκλείονται και άλλες μειώσεις.

- Μια σειρά από παροχές, όπως οι παιδικές κατασκηνώσεις και τα χαμηλότοκα δάνεια, καταργήθηκαν.

Ετσι γίνεται η περιβόητη «αποθεματοποίηση», η οποία φυσικά οδεύει στα σεντούκια του μεγάλου κεφαλαίου...

Η μάχη, επομένως, απέναντι στους μηχανισμούς του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, από το πρωτοβάθμιο σωματείο μέχρι τη ΓΣΕΕ, είναι μάχη ζωτικής σημασίας για το εργατικό κίνημα. Οσο πιο γρήγορα απαλλαγούν οι εργαζόμενοι από την επίδραση των εργατοπατέρων και των μηχανισμών τους, τόσο πιο γρήγορα θα ανέβει η αποτελεσματικότητα του αγώνα μας. Γιατί η αναγκαία ανασύνταξη του κινήματος προϋποθέτει την απόσπαση δυνάμεων από τη γραμμή του συμβιβασμού, από τη γραμμή της προσαρμογής και της μοιρολατρίας.